ภาพเหมือนของลิงชิมแปนซีหนุ่ม (เครดิตภาพ: © มาร์เซล ชอว์เออร์ | Dreamstime.com)
ในขณะที่เราสูญเสียขนส่วนใหญ่ของร่างกายและพะรุมเว็บสล็อตออนไลน์ขึ้นสมองของเรามนุษย์มีวิวัฒนาการใกล้เคียงกับลิงใหญ่อื่น ๆ โดยประมาณ 97 เปอร์เซ็นต์ของ DNA ยีนของเราตรงกัน นอกเหนือจากรูปลักษณ์แล้วนักวิจัยยังพบพฤติกรรมที่เหมือนมนุษย์จํานวนมากที่น่าตกใจซึ่งบรรพบุรุษของเราปฏิบัติ
พูดว่า ‘ไม่’นักบรรพชีวินวิทยากระต่ายสมองศึกษาโบโนโบส ที่นี่โบโนโบชื่อมีมี่หญิงอัลฟ่ามีเวลาลงเล็ก
น้อย (เครดิตภาพ: วาเนสซ่า วูดส์ มหาวิทยาลัยดุ๊ก)Bonobos ที่สวนสัตว์ไลพ์ซิกถูกถ่ายทําเขย่าหัวของพวกเขา “ไม่” ในการไม่อนุมัติเพื่อให้ทารกหยุดเล่นกับอาหารของพวกเขา (แทนการกินมัน) หรือเพื่อป้องกันไม่ให้ทารกหลงทาง ในกรณีหนึ่งแม่คนหนึ่งดึงลูกโบโนโบของเธอจากความพยายามที่จะปีนต้นไม้ใกล้เคียง ทารกพยายามอย่างต่อเนื่องที่จะปรับขนาดต้นไม้โดยแม่พาเธอกลับมาทุกครั้ง ความพยายามครั้งสุดท้ายจบลงด้วยแม่ดึงทารกของเธอที่ขาและส่ายหัวของเธอในขณะที่มองไปที่ทารก
ในขณะที่นักวิจัยไม่แน่ใจว่า bonobos หมายถึง “ไม่” ในหัวของพวกเขาสั่นหรือไม่ แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็บอกใบ้ว่าพฤติกรรมอาจเป็นสารตั้งต้นของท่าทางการสั่นศีรษะเชิงลบในมนุษย์ตามนักวิจัยการศึกษา Christel Schneider จากสถาบัน Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology ในไลพ์ซิก [วิดีโอ – โบโนโบสทําให้ความรัก – ชิมแปนซีทําให้สงคราม]
ไม่หมายความว่า “ไม่” สําหรับบิชอพอื่น ๆ ด้วย “ที่สวนสัตว์อาร์เนม เรามีลิงชิมแปนซีตัวเมียที่จะส่ายหัวเพื่อพูดว่า ‘ไม่’ ตัวอย่างเช่น เมื่อทารกพร้อมที่จะเข้าหาผู้ชายที่อารมณ์ไม่ดี ตัวเมียจะส่ายหัวใส่ทารก” ฟรานส์ เดอ วาล นักปฐมภูมิจากมหาวิทยาลัยเอมอรีบอกกับ LiveScience
ขออาหารแมนดริลล์ชายคนหนึ่งที่สวนสัตว์โคลเชสเตอร์ในอังกฤษแสดงท่าทางที่เป็นเอกลักษณ์ด้วย
มือขวาของเขา ซึ่งนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งเชื่อว่าทําหน้าที่เป็น ‘สัญญาณห้ามรบกวน’ (เครดิตภาพ: มาร์ค เลเดร)บิชอพอื่น ๆ มีความเฉลียวฉลาดเป็นพิเศษในท่าทางของเรา “นั่นเป็นเหตุผลที่การสื่อสารของ APE มักจะดูเป็นมนุษย์อย่างไม่น่าเชื่อสําหรับเรา” เดอ วาลกล่าว “พวกเขาขออาหารด้วยมือที่เปิดกว้าง (แบบที่ขอทานของมนุษย์ทําบนถนน) มีท่าทางก้าวร้าวที่ดูเป็นมนุษย์มาก จังหวะ และสัมผัสและกอดเหมือนมนุษย์ ดังนั้นละครท่าทางจึงดูเป็นมนุษย์มากสําหรับเรา”
การศึกษาในปี 2007 เกี่ยวกับญาติสนิทของเราลิงชิมแปนซีและโบโนโบแสดงให้เห็นว่าบิชอพมีความหลากหลายด้วยท่าทางมือและเท้ามากกว่าการแสดงออกทางสีหน้า ลิงชิมแปนซีเด็กและเยาวชนในการศึกษาแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในการโบกมือโดยการรวมท่าทางขอทานเอื้อมมือเข้ากับใบหน้าฟันที่ถูกคุมขังเงียบ ทั้งหมดนี้เป็นความพยายามที่จะเรียกคืนอาหาร งานวิจัยที่ตีพิมพ์ใน Proceedings of the National Academy of Sciences ชี้ให้เห็นว่ามนุษย์กําลังสื่อสารกับภาษามือมานานก่อนที่จะพูด
ท่าทางแปลก ๆ อีกอย่างที่พบในบิชอพ: ผู้ดูแลสวนสัตว์จากสวนสัตว์อังกฤษรายงานว่าแมนดริลบางส่วนที่นั่นปิดตาด้วยมือข้างหนึ่ง (แสดงที่นี่) เพื่อแสดงท่าทางต่อลิงตัวอื่น ๆ “อย่ารบกวน” ในปี 2011 นักวิจัย Mark Laidre จากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเบิร์กลีย์กล่าวว่าเขาเชื่อว่าเครื่องหมายนี้อาจเป็นหลักฐานของวัฒนธรรมทางสังคมในหมู่สัตว์
หัวเราะดัง ๆเสียงหัวเราะปะทุขึ้นเมื่ออุรังอุตังนารุถูกจี้ในเกาะบอร์เนียวในปี 2005 (เครดิตภาพ: มิเรียม เวสเซลส์ มหาวิทยาลัยสัตวแพทยศาสตร์)”บางทีพฤติกรรมที่เหมือนมนุษย์ที่สุดคือการหัวเราะของลิงเมื่อพวกมันถูกจั๊กจี้” เดอ วาลบอกกับ LiveScience “มันเป็นเสียงต่ําเมื่อเทียบกับเสียงหัวเราะของมนุษย์ แต่การแสดงออกทางสีหน้าและการแว็กซ์และเสียงหัวเราะที่จางหายไปเป็นมนุษย์ที่น่าขนลุกจนถึงจุดที่พวกเราคุ้นเคยกับเสียงร้องเหล่านี้ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการหัวเราะได้เช่นกัน”
ความแตกต่างด้านเสียงหัวเราะอื่น ๆ : มนุษย์บีบแตรและโฮเลอร์เมื่อหายใจออกและในขณะที่ชิมแปนซีสามารถทําได้พวกเขายังหัวเราะด้วยการไหลของอากาศสลับกันทั้งในและนอกนักวิจัยกล่าว
ในการศึกษาในปี 2009 นักวิจัยได้วิเคราะห์และบันทึกเสียงของกัฟฟาว์ที่เกิดจากจั๊กจี้จากอุรังอุตังหนุ่มลิงชิมแปนซีกอริลล่าและโบโนโบโดยเปรียบเทียบกับทารกมนุษย์ พวกเขายังดูว่าการเปล่งเสียงนั้นเข้ากับแผนผังครอบครัววิวัฒนาการของบิชอพเหล่านี้อย่างไรโดยพบว่าเหมาะสมที่สุดที่สอดคล้องกับความสัมพันธ์ของสปีชีส์ที่มีต่อกันอย่างใกล้ชิด (ตามพันธุศาสตร์)เว็บสล็อต
